Opinie is een prikkelende column. Met Opinie biedt de Kring een platform waarop de kunstwereld kritisch wordt beschouwd door verschillende mensen die voor de gelegenheid even in de huid van kunstkenner en kritisch cultuurvolger Viola Bouchardeuse kruipen. Hier de eerste van hopelijk een lange reeks. Reageren staat vrij...
Retreat in Asperen
Met kromme tenen heb ik de openingwoordjes aangehoord. Ik kon me ternauwernood inhouden om de microfoon te pakken. Net op tijd besloot ik de ervaring op te vatten als een oefening om boosheid om te zetten in een goedgemutst verhaal.
We waren per slot van rekening gewaarschuwd door de uitnodiging, daarop stonden in vette letters de namen van Ben van Berkel en Caroline Bos van UN Studio en op enige afstand daarvan, in een aanzienlijk kleiner lettertype, de namen van de exposerende kunstenaars. En ja hoor, na ongeveer een half uur te hebben moeten luisteren naar het ophemelen van het briljante concept en de kosmopolitische visie van UN Studio's en Ben’s eigen verhaal, werden de kunstenaars als groep terloops bedankt voor hun inzet. En de grootste genegeerde groep bestond uit de vrijwilligers, waar ze er echt tientallen van moeten hebben om de organisatie te doen slagen en het fort de komende weken open te kunnen houden.
Ik had van het dak willen schreeuwen ‘zonder kunstenaars geen kunst’ en ‘zonder vrijwilligers geen organisatie’. Het lijkt me wel heel sterk als niet het grootste deel van het budget, en dat schijnt heel groot te zijn, naar UN is gegaan. In mijn ogen is dit alweer zo'n voorbeeld van kunstgeld dat niet bij kunstenaars terechtkomt en in dit geval zelfs de aandacht ook niet.
Ik was dus al goed opgewarmd voor ik naar binnen ging en de kunst kon aanschouwen. Helaas, beste lezer, je hoeft niet te gaan kijken. In het zeer sfeervolle Fort Asperen, dat denk ik niet makkelijk is om goed in te richten, werden een paar ruimtes met gebreide truien getoond, een paar ruimtes met perspex lampen, met heuse kunsttitels, maar die niet boven het niveau van woninginrichting uit kwamen. Verder een oud werk van Komen/Murphy en ook nog wat oude films van Pippelotti Rist, die overigens wel overeind blijven dankzij projectie in de hoek van een van de ruimtes. Er is een prachtig getekend filmpje van Hans Op den Beeck te zien en één mooi werk van Yukiori Maeda. Alles bij elkaar toch echt te weinig en te schraal.
De catalogus was voor een prikkie te koop, dat was mooi meegenomen. De fotografie ervan is meer dan uitstekend en de kaft vertoont twee namen. Je mag eenmaal raden welke. Mijn advies? Zoek iets anders om naar toe te gaan.
Viola Bouchardeuse
