Beste mensen, vorige week aangekomen in Shanghai en nu alweer een ruime week in het land van de 'ongekende mogelijkheden'. Jammer dat ik mijn blog hier niet kan voeden met tekst en foto's zoals beloofd. De blog wordt geblokkeerd en ook facebook kan ik niet openen. Vandaar dat ik maar weer uitwijk naar mijn hotmail... Shanghai is de meest westerse stad in China. Je kan hier nog heel goed de invloed van de Franse, Engelse en Amerikaanse handelsgebieden(concessions) in de stad voelen, maar vooral ook de enorme bouwactiviteiten die hier het laatste decennium heeft plaatsgevonden.Aan de oostzijde van de stad, in Pudong is een nieuwe stad ontstaan met alleen maar hoogbouw.Het schijnt dat hier meer dan 70% van de handelsexport plaatsvind. Maar in het oude gedeelte van Shanghai, loop je onder de platanen in straten met vele kleine winkeltjes, restaurants en ook hier zijn nog de hutongs, de Chinese woonerven, nog niet verdwenen. Eigenlijk een zeer prettige stad om te bezoeken en misschien ook wel om een tijdje te wonen.
Drie dagen in Shanghai, net genoeg om de highlights te zien en onze jetlag kwijt te raken, maar natuurlijk te kort om echt iets over Shanghai te kunnen zeggen. Laten we het een impressie noemen... Het Art District M 50 is een gebied dat te vergelijken is met het 798 district in Beijing. Veel galeries maar toch niet die kwaliteit en internationale galeries, die je in Peking tegenkomt, maar wel goed voor een dagje galeriebezoek.Wat we wel een enorme ervaring vonden om op de 100 ste verdieping op 492m hoogte de zonsondergang over de stad Shanghai te zien. Zo hoog is natuurlijk idioot, waarom maken ze zulke hoge gebouwen? Ik hoorde dat de funderingspalen 78 m onder de grond zitten..(het gebouw, ook wel de 'blikopener' of SWFC Observatory genoemd) En ze bouwen hiernaast aan een nieuwe gigant die nog 100 meter hoger wordt! Zou dit over macht gaan?Maar hiervoor waren wij, Wil en ik, niet gekomen. We reizen af naar Jingdezhen, de porceleinstad van China.Deze stad heeft ruim 1.2 miljoen inwoners, dus een redelijke provinciestad... Bij aankomst op het vliegveld zie je het al waar het hier overgaat, porcelein dus. Zelf de lantarenpalen zijn van een 'Delftsblauw´-glazuur voorzien. De hele stad bezit hier straten die uit mallenmakers of glazuurstraten bestaan en ze maken hier alle porceleinen kommen, vazen en schalen in alle maten.
De traditie gaat meer dan 1300 jaar terug en het is imposant om te zien hoe deze traditie wordt voortgezet. In het oude historische houtoven museum, is de werkwijze van deze traditie goed te volgen. Hier zijn oude pottery-meesters van 70 en 80+ nog steeds in de weer om ons uit te leggen hoe je een kom van 3 mm afdraait en neerzet op een plankie. Het is bijzonder om deze kennis zo te mogen ontvangen. Voor de glazuren en graveringen zijn weer andere meesters die deze kunst overbrengen op de jongere generatie. Het bijzondere van deze porcelein klei is dat ze deze gewoon kunnen drogen in de zon, zonder dat deze scheuren gaat vertonen. Dat is bijzonder, want onze klei kan die snelle droging niet aan en zou onmiddelijk scheuren. Wij willen met deze klei en met hulp van Chineze handen, nieuwe werken maken die we in Nederland niet kunnen realiseren. Vooral het gietporcelein geeft mogelijkheden om meer exemplaren te maken dan een enkel produkt.
De eerste week die nu bijna is afgelopen zitten we in San Bao, een klein dorpje even buiten Jingdezhen, een heel romantische plek met veel groen en houten huizen. Hier worden de porceleinmolens nog ouderwets door een watermolen aangedreven en wordt het veldspaat met houten hamers fijngestampt en later met de kaolien (klei) tot porcelein verwerkt. San Bao is een Artist in Residence, waar Brazilianen, Europeanen, Australiërs en Japanners te vinden zijn. Ook zij nemen hun ideeën mee om deze in de porceleinklei te vertalen.De traditie gaat meer dan 1300 jaar terug en het is imposant om te zien hoe deze traditie wordt voortgezet. In het oude historische houtoven museum, is de werkwijze van deze traditie goed te volgen. Hier zijn oude pottery-meesters van 70 en 80+ nog steeds in de weer om ons uit te leggen hoe je een kom van 3 mm afdraait en neerzet op een plankie.
Het is bijzonder om deze kennis zo te mogen ontvangen. Voor de glazuren en graveringen zijn weer andere meesters die deze kunst overbrengen op de jongere generatie.Het bijzondere van deze porcelein klei is dat ze deze gewoon kunnen drogen in de zon, zonder dat deze scheuren gaat vertonen. Dat is bijzonder, want onze klei kan die snelle droging niet aan en zou onmiddelijk scheuren.
Wij willen met deze klei en met hulp van Chineze handen, nieuwe werken maken die we in Nederland niet kunnen realiseren. Vooral het gietporcelein geeft mogelijkheden om meer exemplaren te maken dan een enkel produkt. De eerste week die nu bijna is afgelopen zitten we in San Bao, een klein dorpje even buiten Jingdezhen, een heel romantische plek met veel groen en houten huizen. Hier worden de porceleinmolens nog ouderwets door een watermolen aangedreven en wordt het veldspaat met houten hamers fijngestampt en later met de kaolien (klei) tot porcelein verwerkt. San Bao is een Artist in Residence, waar Brazilianen, Europeanen, Australiërs en Japanners te vinden zijn. Ook zij nemen hun ideeën mee om deze in de porceleinklei te vertalen.
Volgende week gaan we naar de Pottery Workshop in Jingdezhen. Daar zullen we verder werken aan de werken waar we hier een begin mee hebben gemaakt. Zie verder de impressies op de foto's. We gaan er flink aan werken, want deze plek is zeer inspirerend. Zie het vervolg...
Groet,
Joop & Wil
Joop Haring en Wil van Blokland
