Atelier IJsland
De Finale
Als ik om zeven uur in de ochtend wakker word, is het overal om mij heen al een drukte van belang. Iedereen heeft er zin in, want het weer ziet er eindelijk echt goed uit, windstil en een wolkendek dat al overal aan het openbreken is. Ik sta snel op, ga mijn spullen inpakken en ga ontbijten. Voor ik vertrek maak ik nog wat laatste foto's van de omgeving.
Ik zie dat er groepen mensen de bergen in trekken, dat is voor het eerst sinds ik hier aangekomen ben. De woeste rivier van eerder deze week is veranderd in een kalm beekje waar een IJslander met een Trabantje nog wel doorheen gekomen zou zijn. Onderweg naar mijn locatie met de kraters, waar ik afgelopen dagen ook gewerkt heb, maak ik nog wat foto's, want het landschap ziet er op dit moment namelijk fantastisch uit. Kortom de omstandigheden zijn vandaag volkomen omgeslagen ten opzichte van de situatie eerder deze week.
Aangekomen bij de kraters ga ik direct aan de slag, want ik heb vandaag slechts tot 16.00 uur de tijd omdat ik dan richting Reykjavik moet vertrekken. Het is nog steeds windstil waardoor ik voor het eerst goed door kan werken. Ik werk onafgebroken door tot ongeveer 13.00 uur. Dan ga ik wat eten en vervolgens begin ik met het fotograferen van de installatie. Dit gaat ook voor het eerst gemakkelijk, geen trillende camera op het statief door harde wind en geen druppels op de lens door de regen. Om 15.30 uur ben ik klaar met de foto's en heb ik de installatie weer opgeruimd. Ik maak nog een paar foto's van de barcode, die ik gisteren heb laten liggen. Deze ruim ik nu ook op en ik vertrek mooi op tijd richting Reykjavik. Ik had vooraf gehoopt op een paar van dit soort dagen en het is jammer dat het nu de laatste dag is waardoor ik vroegtijdig moet stoppen, want ik was vandaag graag tot laat in de avond doorgegaan.
In Reyjavik ga ik de auto wassen, die de afgelopen week heel smerig geworden is, en ik ga naar de camping om de overtollige levensmiddelen achter te laten. Ze hebben daar een hoekje waar je die spullen neer kunt zetten zodat mensen die nog op pad gaan er wat aan hebben. Ik besluit om door te rijden naar Keflavik , het plaatsje waar het gelijknamige internationale vliegveld ligt, om daar de laatste nacht in een hotel door te brengen. Ik moet morgenochtend al om 6.00 uur op het vliegveld zijn en vind het niet zo aantrekkelijk om dan eerst nog mijn tent te moeten opruimen. Een klein beetje comfort na de ontberingen van afgelopen week is ook wel lekker. Als ik een kamer in het hotel geregeld heb is er nog net genoeg tijd om mezelf schoon te boenen en een verfrissend bad te nemen in de Blue Lagoon, een mooi aangelegd openlucht bad in een lavaveld met blauw/grijzig water uit warme bronnen, waarmee eerst de naburige centrale van energie voorzien is. Als ik uitgebadderd ben ga ik terug naar het hotel om netjes aan tafel te genieten van een maaltijd met een goed glas wijn ter afsluiting.
