Wegwerpservies en vulkaankraters
Bij het opstaan ziet het weer er hoopvol uit en ik besluit zo snel mogelijk op pad te gaan. Ik kan weer met de auto door de rivier heen om spullen op te halen. Op naar mijn favoriete krater, want ik wil daar proberen een installatie te gaan maken.
Met een volle rugzak begin ik de wandeling naar de top van de krater. Wanneer ik boven ben aangekomen, blijkt het daar nog steeds erg hard te waaien, wat veroorzaakt wordt door de omliggende bergen. Daarbij komt dat de wind voor mijn plan precies uit de verkeerde hoek komt. Ik wacht er een tijdje om te kijken hoe het weer zich verder gaat ontwikkelen, maar dat gaat geleidelijk opnieuw de verkeerde kant op. Omdat deze krater behoorlijk groot is, zal ik veel tijd nodig hebben om een installatie te maken. Na verloop van tijd kom ik tot de conclusie dat het hier vandaag niet haalbaar is om iets te doen. Ik ga terug naar de auto en rij verder naar het noordwesten. Het weer ziet er in die richting beter uit en ik heb daar eerder al een paar geschikte kleinere kraters gevonden.
Daar aangekomen ga ik verder op verkenning uit en selecteer ik een paar kraters die geschikt voor mijn doel zijn. Het weer is hier op dit moment wel redelijk maar er staat ondertussen weer een forse wind en de lucht wordt wat dreigend. De omgeving is heel geschikt voor mijn installaties met serviesgoed, maar het weer is ondertussen te onbetrouwbaar geworden om met het serviesgoed te beginnen. Ik heb namelijk een aantal uren redelijk weer nodig.
Een barcode met een wat meel in het zwarte lavagruis afbeelden is op dit moment misschien wel mogelijk. Omdat ik in het verleden op diverse plaatsen met barcodes in het landschap heb gewerkt vind ik het leuk om er hier ook iets mee te doen, zeker nu ik met het serviesgoed niet verder kan. Als ik een behoorlijk eind op dreef ben met de barcode gaat het mis met het weer. Ik moet stoppen, want het ziet er naar uit dat het wel even gaat duren. Waar ik nu zit is niet zo heel ver van de benzinepomp van afgelopen woensdag - nog wel een half uur rijden met de auto - en daarom besluit ik daar maar een kop koffie te gaan drinken en een verslagje te schrijven in afwachting van betere weersomstandigheden. In de loop van de middag klaart het op en ga ik terug naar de kratertjes van vanmorgen.
De omstandigheden zijn ondertussen zodanig dat ik in de luwte van een krater een compositie met het wegwerpservies kan maken, niet al te groot want daarvoor blijven de omstandigheden te onzeker. Het wordt een installatie met alle stukjes serviesgoed strak in het gelid. Ik heb wel een beetje behoefte aan orde na alle onstuimige toestanden van de afgelopen dagen. Op het moment dat het een beetje begint te regenen stop ik met het plaatsen van serviesgoed om in ieder geval een stel foto's te kunnen maken. Dit levert nog een probleem op, want omdat ik de compositie in de luwte van de krater heb gemaakt, betekent het dat ik tegen de wind in moet fotograferen. Het gevolg is dat ik steeds druppels water op mijn lens krijg van de regen die voorzichtig weer begint op te komen. Het lukt om een aantal goede opnames te maken, totdat het te hard gaat regenen. Gezien mijn ervaring met het IJslandse weer verwacht ik voor vanavond ook geen verbetering meer. Dus opbreken en terug naar Landmannalaugar.
Onderweg terug merk ik dat het aantal plassen op de weg alleen maar toeneemt naarmate ik dichter bij Landmannalaugar kom. Op de camping aangekomen zie ik dat de wasruimte weer volhangt met te drogen kledingstukken. Ik geloof dat ik al met al nog geluk gehad heb met het weer, wat later ook bevestigd wordt door mensen die de dag in Landmannalaugar doorgebracht hebben. Het heeft hier weer de hele dag geregend.
Er zijn hier nog steeds heel weinig mensen waardoor ik weer op mijn gemakje een potje kan koken op een overdekte plek. De dag sluit ik af met een bad in de warme bron.
