Naar Reykjavik
Kraters en plastic wegwerpservies, dat zijn de hoofdingrediënten voor Atelier IJsland. De kraters verwacht ik te vinden in de buurt van Landmannalaugar in het zuidelijke deel van het binnenland van IJsland. Ik wil met wegwerpservies installaties gaan maken in of bij vulkaan- of explosiekraters. Een vulkaan heeft iets dubbels, bij een uitbarsting spuwt hij een heleboel viezigheid en ellende uit maar op termijn levert hij uiterst vruchtbare grond op. Een zelfde soort dubbel gevoel heb ik met wegwerpservies en onze wegwerpmaatschappij. Vandaar dat ik een krater wegwerpservies wil laten uitspuwen. Behalve het wegwerpservies heb ik nog een aantal andere attributen bij me voor andere installaties die ik uit wil gaan voeren als de tijd het toelaat.
Maandag 3 augustus vertrek ik in eerste instantie naar Reykjavik om van daaruit de volgende dag naar Landmannalaugar te vertrekken dat mijn basiskamp wordt. Van hieruit ga ik op zoek naar de locaties die ik wil gaan gebruiken.
Maandag in de ochtend op naar Schiphol. Bij het inchecken blijk ik veel te veel bagage bij mij te hebben. Ik was er al bang voor maar met minder ging het echt niet. Thuis heb ik al alles weggelaten wat ik niet perse nodig heb. Ik ben nog net niet zover gegaan om bijvoorbeeld potloden door te zagen om gewicht te besparen. Dat wordt dus bijbetalen. De handbagage wordt gelukkig niet gewogen want dat is ook veel te veel.
In Reykjavik aangekomen word ik verrast met prachtig weer. Het populaire Café de Paris in het centrum van Reykjavik lijkt vandaag wel een echt Parijs café met een vol terras. Zelf eet ik deze avond buiten op een terrasje. Ik heb dat nooit eerder kunnen doen in Reykjavik.
IJslands geld opnemen vormt nog een hobbeltje, de geldautomaten die ik van eerdere bezoeken kende zijn verdwenen en de eerste twee die ik probeer zijn leeg. De economische crisis heeft wel erg hard toegeslagen in IJsland geloof ik. Dat merk ik ook als ik over de Laugavegur, de belangrijkste winkelstraat in het centrum van Reykjavik, loop. Vrij veel lege winkels met een bordje te huur, waaronder ook de grote boekhandel waar wij vroeger altijd boeken en landkaarten kochten.
De camping van Reykjavik is als vanouds. Heel veel trekkerstentjes en er worden hier weer de meest fantastische maaltijden in elkaar geflanst op superlichte allesbrandertjes met flinterdunne aluminium windschermpjes, hoewel die vandaag niet nodig zijn.
Iedereen kampt hier met gewichtsproblemen.
Ik kruip om 23.00 uur, 01.00 uur Nederlandse tijd, in mijn trekkerstentje om te gaan slapen. Het is weer even wennen want het is tenslotte weer enige jaren geleden dat ik hem voor het laatst gebruikt heb. Een goede oefening voor de komende dagen, als het echte werk gaat beginnen.
Vorige weblogs: weblog 1
