Menu
Home Nieuws Nieuws van de NKVB Chinablog Stephanie Rhode deel 3

Chinablog Stephanie Rhode deel 3

Details
Category: Nieuws van de NKVB

Het derde bericht van Kringlid Stephanie Rhode, die samen met kunstenares Ma Hui de maand juni 2012 is vertrokken naar China voor een uitwisseling tussen Chinese en in Nederland gevestigde kunstenaars. Van 13 juni tot 10 juli 2012 exposeren zij in het Museum of Contemporary Art, MOCA in Bejing/ China, onder de titel To love and to give (www.bjmoca.com).


Bericht 26 juni 2012
6e dag (zaterdag 9juni)
Toen we ‘s ochtends in het museum arriveerden was opeens al het werk van de kunstenaar Zhao Yi opzij geschoven, het museum had het entreegedeelte van de ingang nodig om een reclamefilm te maken. Welk product werd me niet duidelijk. De hele dag werd er getimmerd en gehamerd, rode strikken opgehangen en uiteindelijk deed een Chinese vrouw, die erg op een popje leek met rode hoge hakken, zo alsof ze ging vliegen. Erg grappig!  June was er weer en zij heeft koffie voor ons meegenomen, wat lief! Zij kent nog de gewoontes van Nederlanders. En zij kwam weer met twee vrouwen die gingen helpen, een Chinese en een Japanse vriendin van haar! Ma Hui had vrouwen geregeld die haar installatie ‘1500 Mask’ gingen ophangen en deze vier vrouwen hebben tegen een geringe betaling ook uiteindelijk mijn huizen in elkaar gezet. Hoe snel zij geleerd hebben, alleen door het kijken, hoe en op welke manier ik de huizen in elkaar zet, was fascinerend. Nu snap ik wel dat er steeds gezegd werd dat de Chinezen goed kunnen kopiëren, zij kunnen ontzettend goed kijken, opnemen en dan uitvoeren. Zal wel met de taal en de velen tekens te maken hebben. Bewonderenswaardig! Alles is klaar. De vloer is gedweild, morgen, zondag, kan ik alles neerzetten. Ben erg blij en opgelucht. ‘s Avonds door de straten van Beijing gelopen, een prachtige straat is de ghost street, waar overal rode lampions hangen en het ene restaurant aan het volgende grenst. Je kunt er uitstekend eten, er is veel leven op straat en tot laat in de nacht werd er muziek gemaakt. Wat een stad! Kwamen alleen met moeite naar huis omdat de metro al om 11 uur stopt met rijden.

7e dag (zondag 10juni)
Dacht dat op zondag alle bedrijven dicht zijn. Maar de Chinezen kennen geen zondag, werken gewoon door. Had de foto’s wel kunnen mailen naar de drukker, dacht dat ik tot maandag moest wachten. Hieraan zie je ook weer hoe je in patronen denkt zonder je er van bewust te zijn. Heb de hele ochtend aan de mails, uitnodigingen en persbericht gewerkt, lekker luxe in de hotelkamer op de 10e verdieping met blik over de stad en airconditioning aan. ‘s Avonds met de taxi naar de kunstenaarswijk 798, een voormalige wapenfabriek. Tijdens de koude oorlog werden hier wapens geproduceerd, een gigantisch groot terrein uit de 60-er jaren. Sinds de 80-er jaren zitten er honderden kunstenaars, het is een grote aaneenschakeling van galeries, winkels, ateliers en restaurant. De westerse invloed is duidelijk te zien. Het is prachtig, terwijl de grootste curatoren en kunstenaars weer verder zijn getrokken, is het voor mij nog inspirerend genoeg! Expositie gezien van ‘onze curator’ Prof. Peng Feng!

8e dag (maandag 11juni)
Eindelijk een luie dag, geen kunst alleen even snel ‘s ochtends een aantal mails verstuurd. Dan op pad gegaan naar de Verboden Stad. Wat een indrukwekkende pleinen en gebouwen, wat een aandacht en rust zit er achter. Ondanks de drukte van de toeristen was de kracht nog duidelijk te voelen.

9e dag (dinsdag 12 juni)
Weer naar het museum, iedereen wordt nu toch een beetje onrustig. De huizen staan nog niet goed en moeten allemaal 1,5 cm meer naar links en 3 cm meer uit elkaar geschoven worden, zodat deze beter verdeeld zijn in de ruimte. Met zelfgebouwde houten sjabloon verschuiven we urenlang de honderden huizen totdat alles op zijn plek staat. Petra Hofmeester die om te filmen mee kwam naar China gaat me gelukkig met oneindig geduld helpen. Nu staan de huizen goed en de 64 tekeningen van Ma Hui, het zijn grafieken bewerkt met fijne rode draad, hangen heel erg mooi. Zij haalt een fles wijn uit haar tas met een etiket waarop haar werk staat. Zij wist er niets van af maar wij vinden het wel erg mooi. Dit kan in China! Opeens blijkt dat het gordijn voor haar videopresentatie te kort is en er ook nog licht door een dakraam schijnt. Er moet iemand geregeld worden die het dak kan afdekken. Tussendoor komt de drukker binnen en brengt de bestelde foto’s en de visitekaartjes. Twee van de foto’s zijn niet goed afgedrukt, hoe maak je dat nu weer met handen en voeten duidelijk? Zij moeten op nieuw afgedrukt worden, hopelijk lukt het tot morgen. Iedereen blijft heel rustig hieronder, erg aangenaam. Ben verbaasd hoe je in China op het laatst nog alles kunt regelen. Alles lukt uiteindelijk! Toen wij vanochtend met de taxi aan kwamen rijden, had het museum op eens een compleet nieuwe oprit en een nieuwe port. Nu dan morgen nog de opening….

10e dag (woensdag 13 juni)
De dag van de opening. Afgesproken was dat wij er om 10 uur zouden zijn, maar het werd later en toen wij in het museum aankwamen was de curator Prof. Peng Feng er al met zijn assistente Joyce One uit Taiwan en Josef Tanke uit Amerika, die een stipendium voor 3 maanden heeft om bij hem te kunnen studeren aan de the School of Arts, Peking University. Prof. Peng Feng was heel erg enthousiast over het werk van Ma Hui en ook over mijn werk en binnen de kortste keren waren wij in kunstzinnige gesprekken verdiept. Erg inspirerend. Joyce One spreek uitstekend Engels en heeft alle gesprekken voor me vertaald. Toen hebben we een rondleiding gehad langs het werk van alle vier kunstenaars, Zhao Yi (Chinees) en Chiu Yu Wen (Taiwanees), Ma Hui en ik. Chiu Yu Wen heeft een atelier in de buurt van het museum in de wijk Song Zhuan en maakt gigantische installaties van papier, heel fijn bewerkt met cirkels of andere uitgeknipte patronen. Erg indrukwekkend!
Tussen de middag gingen we uit eten, samen met de directeur Qing Feng, die niet alleen directeur van het MOCA is, maar zelf een prachtig atelier heeft op het terrein zelf en hij heeft acht jaar lang in Berlijn gewerkt als beeldend kunstenaar en docent aan de Universität der Künste Berlin UDK.
Terug naar het museum was het ook al bijna tijd voor de opening. De drukker kwam nog met de foto’s en ik had op de weg terug van het restaurant nog tape gekocht om alles te kunnen bevestigen. Alles was nu klaar! Als eerste had ik een lang gesprek met Petra Renner. Zij en Dr. Hardy Boeckle (First Counsellor Cultural Affairs) van de Duitse Ambassade, vroegen zich af hoe en op welke manier ik het achtergrondidee van mijn project overbreng. Gelukkig had ik de uitleg over mijn werk eerder naar China gestuurd en deze zijn vertaald in het Chinees. De opening zelf was heel mooi, met veel applaus en veel dank u wel en heel veel buigingen. Hoop dat ik steeds op het goede moment ging buigen! Ik had via vrienden de beroemde schrijfster Li Yuzhen ontmoet die in Beijing woont; zij had een toespraak voorbereid en wilde iets zeggen over de witte huizen, helaas ging dat niet door, wat ik erg betreurde. Het was heel druk bezocht en wij vier kunstenaars hebben veel interviews moeten geven aan al de belangstellende pers. Erg leuk!
‘s Avonds gingen wij uit eten met iedereen en het was een ontzettend gezellige bijeenkomst. De Chinese kunstenaars waren erg geïnteresseerd en wilden alles weten over kunst in Europa. We hadden heel inspirerende gesprekken tot diep in de nacht.
De volgende ochtend vlogen de cameravrouw Petra Hofmeester en ik weer terug naar huis, Ma Hui is nog langer in China gebleven omdat zij aan een boek schrijft over kunstenaars die met haar in het zelfde jaar in China zijn afgestudeerd.

Stephanie Rhode