|
 De tweede blog van Kringlid Stephanie Rhode, die samen met kunstenares Ma Hui begin juni 2012 is vertrokken naar China voor een uitwisseling tussen Chinese en in Nederland gevestigde kunstenaars. Van 13 juni tot 10 juli 2012 exposeren zij in het Museum of Contemporary Art, MOCA in Bejing onder de titel To love and to give (www.bjmoca.com)
Bericht van 17 juni 2012
3e dag ( 6 juni)
Heb het gevoel alsof ik al weken in Beijing ben. Vandaag gaan we door met de houten frames van de huizen in elkaar te schroeven. Dat was oorspronkelijk de taak van de timmerman maar blijkbaar heeft hij het erg druk?! Alle onderdelen zijn netjes gestapeld en plakken nog een beetje van de witte verf. De eerste lading is reeds in het museum en in elkaar gezet, tweede gedeelte staat nog bij het timmermansbedrijf. Het moet nog drogen. Alles werd met rode strikken van plastik, heel mooi samengebonden, net een kunstwerk vind ik. De studentes die morgen zouden komen, heb ik afgezegd omdat ze voor hun hulp heel veel geld vroegen. Dat is toch onvoorstelbaar, had ik hier moeten pingelen? Ik snap het Chinese Systeem niet. Dan maar geen hulp. Maar wat nu? Wij zijn met 4 mensen, dat lukt nooit. Gelukkig is June gekomen met een Chinese vriendin. Chinees, Engels en Japans wordt door elkaar gepraat en wij hebben het erg naar ons zin, op een gegeven moment ontstaat er een patroon en weet iedereen wat hij moet doen. De een schroeft het begin, de ander maakt het af, de derde trekt de hoezen over de frames en de rest haakt de hoezen dicht. Het werkt en we schieten op!!! Via internet zijn we er achter gekomen dat de twee pakjes onderweg zijn, reeds in Beijing maar nog niet afgeleverd. Ik heb twee pakjes met huizen vanuit Nederland verstuurd, je moet hier een telefoonnummer achter het adres schrijven en dan word je gebeld als het pakje gearriveerd is. Zijn bij de drukker/vormgever geweest, grappig alles in het chinees, hebben de catalogus gezien, hij is erg mooi geworden. Bij Ma, een kunstenaar met veel geld, groot atelier en een liefde voor Europese wijnen en sigaren, langs geweest. Met hem uit eten in een klein kunstenaarsrestaurant. Heerlijk.
 4e dag (7juni)
Weer naar het museum, deze keer met de metro, dat is super geregeld hier in Beijing. Komt denk ik door de Olympiade in 2008. Wat een rustig volk, ik voel geen stress of gehaastheid. Iedereen stroomt rustig door de gangen van de metro, alles is schoon en helder. Een ritje met de metro kost 20 cent. De pakjes zijn er, wat een opluchting. June is er met een Chinese vriendin. Hele dag gewerkt.
5e dag (8juni)
De affiches zijn klaar, gigantische posters hangen in de buurt van het museum, het zit er prachtig uit! Ben er nu pas achtergekomen dat het Thema zwart/wit is. En dat daarom ook twee posters worden opgehangen. Grappig hoe de communicatie verloopt. Mengelmoes tussen kunstenaars, Chinese cultuur en taalproblemen. Nog vier dagen tot de opening. Denk dat we alles op tijd afhebben.
Stephanie Rhode
|
