Roland de Jong Orlando
Roland de Jong Orlando (Schijndel, 1961) werkt in een stijl die algemeen bekend staat als “Concrete Kunst”. Deze internationale stroming dankt zijn naam aan een manifest uit 1930 dat mede door Theo van Doesburg opgesteld is. Het kenmerkende van die geometrisch-abstracte stijl is dat het gaat om Kunst, waarin geen enkele verwijzing naar de realiteit zit. Oftewel: “het is wat het is”.
Meestal is het een beeldtaal waar kunstenaars ‘naartoe groeien’ gedurende hun loopbaan, maar in het geval van Roland de Jong Orlando is het wie hij in hart en nieren IS, wie hij altijd al was. Zo waren bijvoorbeeld alle (!) sculpturen uit zijn afstudeercollectie in 1990 al in de stijl van de Concrete Kunst.
In zijn werk toont Roland de Jong Orlando zijn fascinatie met systemen, patronen, regels en het creatieve gebied tussen wiskunde en esthetiek. Ritme, harmonie, symmetrie, opbouw en ontwikkeling binnen het geheel van de sculptuur zijn daarbij belangrijke aspecten voor hem.
De geometrisch-abstracte sculpturen die hij maakt zijn samengesteld uit modules, die hij volgens een bepaald plan produceert, bijv. door het systematisch veranderen van de zaaghoek. Bij het rangschikken van die modules maakt hij soms gebruik van getallenseries (zoals Fibonacci), maar ook spelenderwijs doet hij onderzoek naar mogelijke combinaties, waardoor er verrassende, nieuwe vormen ontstaan.
De synergie tussen licht en beeld zorgt voor kleurschakeringen in het materiaal, waardoor de ruimtelijkheid benadrukt wordt: het licht toont het beeld, het beeld toont het licht.